สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวันนั้น มันเป็นความน่ากลัวที่ทำให้ผมจำจนถึงทุกวันนี้ แม้เวลาจะผ่านไปนานแล้วก็ตาม ย้อนไปประมาณ 2 ปีก่อน ผมเพิ่งเลิกกับแฟนเก่าไปไม่นาน ก็มีแฟนคนใหม่เข้ามา
แฟนใหม่ผมชือเหมียว เหมียวเป็นคนสวย ผมหลงเธอมากๆ ผมกับเหมียวเราคบกันมาได้ไม่นานนักแค่ เดือนกว่าๆเท่านั้น
เช้าวันหนึ่งเหมียวโทรมาหาผม บอกว่าเหมียวอยู่บ้านลุงที่อยุธยานะ ลุงให้มาเฝ้า
เนื่องจากลุงไป ตจว.มาเที่ยวบ้านเรามั้ย มาอยู่เป็นเพื่อนหน่อย ผมก็หยอดไป นี่อ่อยหรอ เธอก็ขำ (ผมกะเหมียวไม่เคยมีอะไรกันเลย ผมคิดในคืนนี้แหละต้องได้แน่ๆ) ผมถึงอยุธยาประมาณ 4ทุ่ม ซึ่งทางเข้าบ้านลุงเหมียวเปลี่ยวมาก และผมต้องตกใจเมื่อถึง บ้านของลุงทั้งหลัง เป็นเรือนไทย ทั้งหลังทำด้วยไม้ ผมคิดในใจ “น่ากลัวแบบนี้ อยู่กันไปได้ไง” ผมก็ขึ้นบ้านไป
เหมียวก็พาผมเดินดูบ้าน เดินไปได้สักพัก สะดุดตาห้องหนึ่ง ผมต้องตกใจอีกครั้งเมื่อเข้าไปในห้อง พบว่ามีรูปๆหนึ่งข้างรูปมีโกฐกระดูก และกระถางธูปด้วย ผมถามเหมียว ไครอะ เหมียวบอกว่า “ป้าเราเอง ป้าเพิ่งเสียไปเมื่อเดือนที่แล้ว” ก่อนออกจากห้องผมหันไปมองรูปอีกครั้ง ยังจำได้มันน่ากลัวมาก
ผมพยายามไม่คิดอะไร ก็เข้าห้องน้ำไป แปรงฟัน อาบน้ำ เมื่ออาบน้ำเสร็จแล้วผมออกมานั่งดูหนังในห้องนอน ด้วยความอยากรู้ผมถามเหมียวแล้วตอนป้าแกอยู่ แกนอนห้องไหน เหมียวบอกก็นอนห้องนี้แหละ เตียงนี้ด้วย บอกตรงๆผมถึงกับหน้าเสียเลยประมาณเที่ยงคืน เหมียวได้เข้าไปอาบน้ำ ซึ่งผมอยู่ห้องคนเดียว สักพัก ลมหนาวที่ไหนไม่รู้พัดมาแล้วหมาที่ไหนไม่รู้หอนพร้อมกันเสียงดังมาก ผมก็ยกมือไหว้ บอก “ป้าผมขอนอนคืนเดียว เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าก็ไปแล้วครับ”
เชื่อไหมครับพอพูดเสร็จหมาหยุดหอนทันทีเลย ต่อมาผมก็นอนดูทีวีรอเหมียวไปเรื่อยๆก็เผลอหลับไปไม่รู้ว่ากี่โมงความรู้สึกตอนนั้นผมรู้สึกเหมือนครึ่งหลับครึ่งตื่น ผมลืมตาขึ้นมาผมเจอกับผู้หญิงคนนึงทับผมอยู่ ตอนแรกผมนึกว่าเป็นเหมียวผมก็พูดว่า จะเล่นอะไรเนี่ยพอผมมองดีๆ ผมตกใจมาก นั่นไม่ไช่เหมียว
ใบหน้าเธอแก่ ซีด เหี่ยว ผมยาว ใส่สุดขาว น่ากลัวมาก เหมือนคนในรูปที่ผมเจอในห้องนั้น
ผมรู้สึกหนัก ลุกก็ลุกไม่ได้ ผีแก่ตนนั้นก็หัวเราะออกมา ฮิฮิฮิ ผมกลัวมากผมเลยตะโกนออกมา
ช่วยด้วยๆ เผื่อเหมียวจะได้ยิน ผมรู้สึกว่าไม่ไหวแล้วกลัวจนสั่นไปหมด ผมเลยพยายามกำหมัดแข็งใจ แล้วเอาหมัดทั้งสองปัดๆๆๆ ทั้งดิ้นพอหลุดจากภวังแล้ว ผมตั้งสติได้ก็จะวิ่งไปหลบในห้องน้ำจังหวะตอนก้าวขากำลังจะไป มีมือมาจับขาผม รู้สึกเจ็บขามาก ผมเอาเท้าถีบสลัดออกจนหลุดแล้ววิ่งไปในกลอนประตู ขังตัวเองอยู่ในห้องน้ำบอกตามตรงตอนนั้นผมกลัวจนแทบบ้า ใจมันจะขาดให้ได้ พยายามนึกถึงพระถึงเจ้า สวดมนไปในใจสักพักประตูมันสั่นๆเหมือนคนมาเขย่าประตู เหมือนพยายามเข้ามา ในห้องน้ำ ผมกลัวจนน้ำตาไหล โมโหก็โมโหจะมาหลอกเราทำไม เราไม่ได้ทำอะไรให้ผมก็ตะโกนไป ผีอีแก่ กุไปทำอะไรให้มิง ทำไมมิงต้องมาหลอกกุทีนี้ มันสั่นหนักกว่าเดิมอีกครับ ประตูจะพังมาให้ได้ จนน็อตกลอนประตูมันหลุด
ผมตัดสินใจถีบประตู สุดแรงเกิด แล้ววิ่งสุดแรงที่มี บอกแบบไม่อายเลยผมตะโกนกรี๊ดลั่นบ้าน
ผมวิ่งเข้าไปหลบในห้อง ไม่ทันดูว่ามันคือห้องที่มีรูปกับกระดูกป้า ผมหันกับไปที่ประตูผมเจอกับผีป้ายืนอยู่หน้าประตู แต่คราวนี้ หน้าแกเต็มไปด้วยเลือด แกทำหน้าดุมาก แล้วชี้มาที่เรา
ผมพยายามนึกถึงพ่อแม่ แล้วผมพูดว่า ป้าผมจะทำบุญไปให้ แกพูดด้วยเสียงน่ากลัวว่า “ไม่ต้องทำบุญ กุไม่เอา กุจะเอาชีวิตมิง” ผมสั่นไปหมดทั้งตัวผมคุกเข่ายกมือไหว้ บอก “ป้าผมกลัวแล้ว ผมจะทำบุญไปให้ อย่ามาหลอกผมเลย ผมกลัวแล้ว”แกค่อยๆเดินมา พร้อมกับเปิดไฟ แล้วพูดว่า
…..แค่กุไม่แต่งหน้า มิงต้องเรียกกุว่าป้าเลยหรอ ทั้งเตะทั้งต่อย แถมถีบประตูใส่หน้ากุอีก
มิงไม่ตายดีแน่ เรื่องทั้งหมดมีเท่านี้ครับ โปรดใช้จักรยานในการอ่านด้วยครับ
ทีมา: http://www.saraupdate.com/6209
